Sobrang tagal na ang inabot at hindi na ako nakakapag-sulat. Siguro kasi masyado na akong busy sa pagiging buhay intern. Puro pasok sa clinic, sa hospital at idadagdag mo pa ang nakakauyam na exams, documents at oral revalida. Pero sa ngayon.. sa wakas.. tapos na lahat! Make-ups na lang at pwede na talaga akong magsaya ng tuluyan.
Sinigurado ko bago ako pumasok sa buhay intern, nakapagsaya ako. Sinigurado ko na alam ko kung sino ako pati na rin ang mga taong nakapaligid sa akin, na kapag may isang salita.. siguradong
"Ah si Ceara yan."
Ngayon na tapos na lahat.. Hindi ko alam pero bakit pakiramdam ko parang hindi ko na naman kilala yung sarili ko. Para akong nawawalang bata na hindi ko alam kung saan nga ba ako papunta. Isang bata na susunod na lang sa mga sasabihin ng iba na kung saan sila, doon din ako. Naisip ko siguro kailangan ko ulit buhayin yung mga bagay na alam kong gustong-gusto ko. Kailangan kong balikan yung mga ginagawa ko. Para bumalik sakin kung sino nga ba ako, ano ba talaga ang gusto ko, at kung saan ko ba talaga balak tumungo.
Itong listahan na ito, ito yung mga bagay na gusto kong manyari. Bucket list kuno. Pero sa ngayon ito muna. :)
1. Magpakulay ng buhok na kulay blue o kaya violet.
2. Magpunta sa gym at kumain ng mga masustansyang pagkain forever.
3. Buhayin ang echoserangbata blogss at magsulat ng magsulat ng magsulat.
4. Mag-gig ng mag-gig at magpiktyur ng magpiktyur.
5. Ma-inlab.
At higit sa lahat..
6. Matutong magdesisyon kung saan kakain.
