Scene 1: Exterior. Naglalakad si Georgina sa parking lot. Maganda ang suot. May gala. May party. May booking. Hawak ang pinakabagong modelo ng I-Phone. Kausap ang kaibigan na si Kimberly. Biglang may sumulpot na lalaki sa isang tabi, sabay bubulong at tututok ng baril. May kasamang ngiti. May kasamang tawa. Halatang-halata ang ka-demonyohan sa kanyang mga mata. Matutulala si Georgina. Nang makatakbo ang lalaki, saka matatauhan si Georgina at sisigaw. BLAH BLAH BLAH BLAH BLAH.
Busy kanina kaka-shooting. Pangalawang araw na at huling araw na ng shoot namin para sa isang pa-importanteng subject sa iskwela. Sa totoo lang, hindi ko alam kung ano ba talagang papel ko doon. O baka siguro isang epal na pumapapel at nagpapanggap na nagni-ninja. Basta natuwa ako nung sinabihan ako ng kaklase ko na "Mukha kang direktor." At yung tipong "Uy teka, yung direktor natin."
Natatawa ako na natutuwa. Dahil hindi naman lingid sa kaalaman natin na isa talaga akong babaeng malakas mangarap. Ang saya lang. Nae-excite talaga ako sa mga ganitong bagay. Pero hindi ko rin kasi siya magagawa ng pang-tunay na buhay dahil, isa akong terapista eh. Sa susunod na buhay na lang siguro, baka sakali.
Busy kanina kaka-shooting. Pangalawang araw na at huling araw na ng shoot namin para sa isang pa-importanteng subject sa iskwela. Sa totoo lang, hindi ko alam kung ano ba talagang papel ko doon. O baka siguro isang epal na pumapapel at nagpapanggap na nagni-ninja. Basta natuwa ako nung sinabihan ako ng kaklase ko na "Mukha kang direktor." At yung tipong "Uy teka, yung direktor natin."
Natatawa ako na natutuwa. Dahil hindi naman lingid sa kaalaman natin na isa talaga akong babaeng malakas mangarap. Ang saya lang. Nae-excite talaga ako sa mga ganitong bagay. Pero hindi ko rin kasi siya magagawa ng pang-tunay na buhay dahil, isa akong terapista eh. Sa susunod na buhay na lang siguro, baka sakali.
No comments:
Post a Comment