Palagi kong naririnig o nababasa to kung saan-saan. Totoo naman talaga, masama manghusga ng tao lalo na kapag hindi mo pa lubusan na kilala. Posible kasing hindi ka niya maintindihan dahil magkaiba kayo ng posisyon. Posible na nasasabi niya yung mga ganung bagay kasi wala siya sa katayuan mo.
Pero minsan parang mas mabait pa yung mga hindi mo masyadong kilala kesa dun sa alam mo na kung ano talaga yung ugali. Kaya nga masaya mag-college o mag-highschool, o lumipat ng panibagong opisina, o kung ano mang bago. Wala kang kilala. Bagong reputasyon. Malinis ang lahat. Pwede kang mag-bagong buhay.
Ewan ko lang, naisip ko lang naman.
Ang hirap kasi sa mga taong matagal na nating kakilala o matagal na nating kasama, minsan sila na mismo yung nagdidikta kung sino ka. Kung sino yung mga kaibigan mo. O kaya naman ay kung ano ang mga dapat mong gawin kahit hindi mo naman talaga gusto. “Kinasanayan” kumbaga.
Minsan hindi mo rin matanto kung ano ba talaga ang pakay nila. Kung totoo ba na may malasakit sila sayo o sadyang gusto ka lang nilang pagtsismisan at pakialaman.
No comments:
Post a Comment