Wala kang magawa. Masarap ang tulog mo nang magising ka sa di malaman na kadahilanan. Ang sarap na sana kung nagtuloy-tuloy. Kaso naputol eh. Ang hirap na makabalik sa pagtulog.

Kasabay ng paggising ng diwa mo sa gabi, bumabalik ang nakaraan. Naalala mo ang mga panyayari sa buhay mo na minsan kinailangan mo nang kalimutan. Hindi naman kasi ganun kadali kalimutan ang lahat. Kahit anong pilit mong pagbura ng mga ito sa bawat sulok ng utak mo, andyan pa rin yan. Kahit bullshit pa yan, nakatatak pa rin yan.

At yun ang masaklap dun, kung ano yung masakit, yun pa yung hindi mabura-bura agad.

Masasabi mo lang na nakalimot ka na talaga kapag  wala ka nang pakiramdam. Hindi naman sa walang pakialam, pero yun yung puntong hindi ka na nasasaktan. Kumbaga kapag nabalikan mo ang isang alaala, tatawanan mo na lang at iisipin na isang karanasan lang ito sa nakalipas.